the end

Beste vriendjes en vriendinnetjes,

Dit is officieel het einde van de blog, snif snif. We zijn nu woensdagochtend en dit is mijn laatste ochtend hier in Ecuador. Morgen moeten we 4.50u in de luchthaven zijn en zal ik de zon dus niet meer zien opgaan in onze bunker (ja, het even tijd voor melodrama ;-). Het is hier heel interessant en enorm tof geweest; we hebben op verschillende vlakken veel bijgeleerd en veel dingen gezien die voor ons totaal vreemd waren. Ik denk bijvoorbeeld over de staat van de verschillende schooltjes die we bezocht hebben, de prachtige Andes, reizen - en in ons geval gelukkig niet overvallen worden - met het openbaar vervoer,... Ik ben dan ook heel blij dat ik voor deze buitenlandse stage heb gekozen en met honderden foto's die we genomen hebben, zal ik ze me ook nog heel lang levendig kunnen herinneren (maar oei, foto's gebrand op schijf vergaan ook zeker? Damn!).

Gisteravond hadden we een 'Italian food Contest' (die we helaas verloren hebben ;-( ) maar het was in elk geval een prima afsluiter! We hebben ook onze jongens elk een bureausetje gegeven aangezien 1) een bureau zonder pennen en paperclips niet kan natuurlijk en 2) al hun stationary steeds voetjes krijgt. Ze leken wel opgezet met onze ludieke actie, dus mission accomplished. Wat vanavond betreft weten we nog niet precies hoeveel mensen we mogen verwachten. Bovendien speelt de Ecuadoriaanse voetbalploeg ook en zullen er waarschijnlijk enkelen niet komen omdat ze 'de sportieveling' willen uithangen ;-) Op het menu staan snacks, pasta carbonara en home made mojito a la Lore (gisteren try-out en goedgekeurd, enkel nog dat ietsje meer rum denk ik)

Het wordt nu echt wel tijd dat ik mijn zak verder ga pakken. Ik zal serieus mijn best mogen doen om alles erin te krijgen. Volgens mij had ik nog 7kg over, maar ik heb hier natuurlijk ook wel het een en ander gekocht, niewaar... In Aalst zouden ze zeggen 'stampen en dagen' en alles komt in orde!

Bereid jullie dus maar alvast voor op ellenlange verhalen - waarin ik waarschijnlijk verschillende keren hetzelfde zal zeggen - en heel mooie foto's.

Dikke kus aan iedereen en bedankt om mijn blog 7 weken te volgen! Hopelijk hebben jullie er samen met mij van genoten!!!

Banos

Om onze stage af te sluiten, trokken we tijdens het verlengde weekend met de jongens naar Banos (7u in een lijnbus heen en 7u in een nog meer crappy bus terug; gelukkig werden we niet overvallen onderweg! jaja, lach maar niet, want zo uitzonderlijk is dat hier niet!!). Banos is het walhalla voor outdoorliefhebbers en zo hebben wij ons dan ook gedragen ;-) Op het programma stonden o.a. een mountainbiketocht langs verschillende prachtige watervallen en een rafting waarbij de Belgische meisjes uiteraard in het water beland zijn! We dompelden ons ook tweemaal onder in water van 50 graden dat verwarmd werd door de nabijgelegen vulkaan. Het hotelletje waar we verbleven was eigenlijk een opanlucht kunstgallerij waar 's avonds een heerlijke open haard werd aangestoken. De geur van brandend hout deed me alvast denken aan wat me in Belgie te wachten staat... We kregen er elke ochtend een verse fruitsla of een sapje vol vitamientjes voorgeschoteld! Nu ik het zo bedenk is er heel wat dat ik zal missen bij thuiskomst. Ik neem me dus voor om deze laatste 3 dagen nog ten volle te genieten van al wat Ecuador te bieden heeft.

Ondertussen blijven we ook werken voor de stage natuurlijk. We leggen de laatste hand aan het verslag van de training die we gegeven hebben en regelen alvast de nodige contacten met promotor en professoren in Belgie. Daar zijn de lessen alvast begonnen, maar gelukkig zijn er enkele vreselijk lieve medestudenten die alles voor ons bijhouden en regelen. Dankjewel hiervoor!!

Vanavond gaan we de laatste souveniers kopen en morgen beginnen we stilaan onze valies te maken om na het afscheidsfeestje woensdagavond, donderdagochtend heel vroeg als dieven in de nacht weg te sluipen en 3 vliegtuigen en vele uren later hopelijk veilig te landen in het ouwe, vertrouwde Belgie. Dit is nog niet het einde van het verhaal, maar het gordijn gaat wel heel zachtjes dicht...

Galapagos

hola!

Het is weer eventjes geleden dat jullie nog iets van me gehoord hebben, maar ik heb daar goede redenen voor denk ik ;-) Galapagos was zoals je overal kan horen inderdaad fantastisch! Niet alleen hebben ze daar heel veel soorten vogels, zeeleeuwen, land- en waterreptielen, maar de beestjes zijn ook helemaal niet bang van mensen en dat vond ik eigenlijk het meest frappante. De dieren op de eilanden hebben nooit geleerd om bang te zijn van mensen en hebben bovendien ook weinig natuurlijke vijanden. Je zou ze moeiteloos kunnen aanraken, maar dat is helaas voor ons/gelukkig voor hen niet toegestaan. Onze vier dagen op de Angelique waren heel erg de moeite waard en de zeeziekte hebben we er dan maar bijgenomen!

Hieronder zie je de blue-footed booby, the red-footed en de masked booby, pinguins en San Bartolome

and here comes the fun part

Na 2 dagen avontuur zitten we weer netjes achter ons bureautje! We zijn 2 dagen onderweg geweest om 10 observaties te bekomen. Zeg nu nog eens dat we niet actief op zoek gaan naar onze data! Tijdens ons tripje hebben we ook enkele uren in de brousse vastgezeten omdat de jeep het begeven had. Eigenlijk vind ik dat wel spannend al die onvoorziene omstandigheden; je bent achteraf nog zo blij als het dan toch allemaal goed uitdraait ;-) (op een afpersing van de taxichauffeur, een kakkerlak in de frigo en een 7 uur durende autoreis na)

Straks gaan we naar het reisbureau om onze vouchers te halen voor... Galapagos! Onze stagebegeleidster vertelde ons dat we als we dat graag willen zeker de kans moeten grijpen... en naar een stagebegeleidster moet je luisteren, nietwaar! Van maandag tot donderdag gaan deze 2 studentjes zich dus bezighouden met het observeren van reuzeschildpadden, blue en red footed boobies, leguanen en meer van dat fraais. Uiteraard proberen we zoveel mogelijk beeldmateriaal te verzamelen! Ik ben echt enorm benieuwd om in de voetsporen van Charles te treden (verwacht van mij echter geen boek).

Morgen vliegen we naar de hoofdstad Quito en het laatste weekend trekken we naar Banos om er te gaan 'outdoren'.

Als jullie me hier niet terugvinden, wanhoop niet, ik loop hier of daar wel ergens te genieten :D

zo doen we dat dus

opzij opzij opzij, maak plaats maak plaats maak plaats

Even vlug vertellen waarmee we bezig zijn:
" O ja, jullie vertrekken straks naar Manabi met de Manta Express voor 2 dagen" Zo gaat dat hier inderdaad. Dus we pakken vlug onze zakken - nemen deze keer zelf voldoende eten mee om te overleven - en springen in de auto die ons zal komen ophalen.
"Er zal jullie daar wel iemand staan opwachten, jullie redden het wel" We gaan er checken of de personen die we vorige week getraind hebben het goed doen.
Spannend allemaal, dat wel, enkel jammer dat onze geplande Italian food contest vanavond hierdoor helemaal in het water valt! Flexibiliteit is het sleutelwoord ;-)

Tot binnen enkele dagen dus!

p.s. de krab gisteren was heel lekker! wat mij betreft zelfs lekkerder dan zijn duurdere broertje...

update

hola!
We zijn terug van weggeweest. Woensdag trokken we naar Manabi om er de dag nadien een presentatie te geven voor enkele pedagogen en mensen van de technische dienst van enkele schooltjes daar. Het doel van de presentatie was om deze mensen te vertellen hoe ons observatie-instrument werkt en wat het doel van de observaties is. We hadden dus een powerpointvoorstelling gemaakt (in het Spaans, jawel) en kregen daar ook een 'vertaler' ter beschikking. Na anderhalf uur uitleggen wat we bedoelden, bleken ze min of meer door te hebben waarover het allemaal ging. Die mensen gaan nu naar de schooltjes om observaties te doen en zullen ons later de ingevulde observatieschema's bezorgen. Dat is supergoed nieuws voor onze thesis, want op deze manier hebben we veel extra - en betrouwbare - data waarop we eigenlijk niet gehoopt hadden!

Onze tijd hier in Ecuador begint serieus te korten; 27 dagen onderweg, 19 te gaan en we hebben nog zoveel te zien en te ontdekken! We gaan maandag eens samenzitten met 'the boys' om de rest van onze tijd hier te plannen. En al die souverniers die nog gekocht moeten worden... ;-)

mijn hoofd doet pijn want ik heb te weinig geslapen... heb ook mijn hoofd gebroken over het volgende: 'the thing with trying to be unpredictable is daring te be unpredictable' (that's what an old, wise guy from the mountains told me earlier)
vanavond zijn we uitgenodigd op een familiebbq waarop we welgeteld 1 persoon zullen kennen! haha, dat wordt nog grappig :-)

Visiting Guayaquil

Dit weekend was 'visit your own city time'! Alejandro nam ons op sleeptouw naar Parque de las Iguanas, Parque Bolivar, de kathedraal, Parque Centenario, de hop on doorheen Guayaquil en Parque Historico. Dat laatste was volgens mij het meest spectaculaire. Er is namelijk een groot aantal dieren te zien; gaande van aapjes, over krokodillen tot tapirs. Daarenboven werden enkele grote huizen uit de koloniale periode steen voor steen 'verplaatst' van elders in de stad naar het park. Ook heel veel prachtige en heerlijk geurende bloemen, exotische planten en mangrovebomen. Aangenaam rondwandelen op een zondagmiddag!

Morgen back to work again, maar eerst zien dat we de nacht overleven! Het waait hier de laatste nachten namelijk zo erg, dat we beginnen te vrezen dat ons huisje het zal begeven een van de komende nachten... Let's keep our fingers and toes crossed! Vandaag was het trouwens heel erg mooi weer, ik schat ergens in de 30 graden! Hoe warm is het in Belgie nu ook alweer? ;-)

paper schrijven

De voorbije dagen hebben we ons vooral bezig gehouden met het brainstormen en schrijven van een verslag over onze observaties van vorige week. Het is de bedoeling om onze bevindingen te kaderen binnen het bredere project waaraan we verbonden zijn en al te linken aan onze thesis zodat we het werk dat we hier verrichten ook kunnen gebruiken in onze matserproef. Het samenbrengen van ideeen en beslissen over de manier waarop je verslag zal uitbrengen, nemen veel tijd in beslag, maar eens je weet welke richting je wil uitgaan, schiet je al een heel eind op.

Voor de rest is er de laatste dagen niet echt veel gebeurd, zeker niet als je het vergelijkt met het schitterende weekend dat we achter de rug hebben! Ik heb al van verschillende mensen gehoord dat ze toch wel wat jaloers zijn :-) Ik maak hier inderdaad heel mooie dingen mee, maar niet getreurd, ik zal later in geuren en kleuren verslag uitbrengen. We hebben trouwens ook 2 uitstappen gepland voor 2 van de komende weekends; eentje naar Isla de la Plata, ook wel het Galapagos van de armen genoemd en een andere uitstap naar Cuenca, een heel interessant koloniaal stadje met een mooi natuurpark. Alweer mooie vooruitzichten dus!

p.s. We krijgen vanaf vandaag in ons huisje 2 noorderburen (van Belgie) op bezoek voor de komende maand. Je vindt ze dus inderdaad overal he ;-)

Begin maar al jaloers te worden...

Klik op de foto's voor een groter formaat ;-)

Wihaa!

Ahoy lieve mensen allemaal!
Sorry voor de vertraging, maar ik moest even bekomen van de avonturen die we de voorbije dagen beleefd hebben! Ik breng even verslag uit:
Donderdagochtend zijn we vroeg vertrokken richting Manabi. De chauffeur had beslist om een 'alternatieve route' te nemen en zo een uur te winnen; wel, alternatief was nog een understatement! Voor wie wagenziek was een duivelse rit! (neeneen, ik heb het hier niet over mezelf, noch over B. slipslip ;-) Sommige wegen waren geasfalteerd, maar de staat ervan kan je vergelijken met echt slechte wegen bij ons. De andere waren aardewegen zodat we achtervolgd werden door een stofwolk, yihaa! Ik heb het niet voor alleterreinwagens, maar toen we een rivier moesten doorkruisen, was ik toch blij dat ik er in eentje zat! 4x4 is hier helemaal geen overbodige luxe! Om na zo'n rit in een landelijk schooltje aan te komen waar ze computers hebben, was wel even een klik maken, moet ik toegeven. Onze observaties waren heel erg interessant: de kindjes waren heel enthousiast om mee te werken en je kon zien dat het voor hen een heel nieuwe en spannende ervaring was. In alledrie de schooltjes werden we heel hartelijk ontvangen en kregen bij ieder bezoek een lekker maal voorgeschoteld.
Na 2 dagen hard labeur ;-) werd het tijd voor wat natuurimpressies. We waren voor het weekend uitgenodigd bij de ouders van Javier in Manta. Ongelooflijk gastvrije en lieve mensen met een heel goede smaak wat de inrichting van hun huis betreft. De eerste avond namen ze ons al mee uit eten en probeerden zo goed mogelijk vanalles en nog wat uit te leggen in hun beste Engels.
Zaterdag was walviskijkdag. Fan-tas-tisch!!! Voor mij was dit een heel intense ervaring; als klein mensje in een bootje op de grote oceaan tussen de koningen van de zee! We hebben enkele uren een babywalvis (3m) en zijn mama (18m) gevolgd. Het was net alsof 'het kleintje' zich in een speeltuin bevond; het sprong verschillende keren volledig uit het water zodat je zou beginnen denken dat hij het leuk vond om de show te stelen. De boot kon op enkele meters van de walvissen komen, zodat je ze net onder het wateroppervlak kon zien zwemmen. Echt waar, ik kan moeilijk in woorden uitdrukken hoe geweldig ik het vond...
Zondag trokken we het tropisch regenwoud in. Te paard galoppeerden we tussen appelsienbomen, rietsuiker- en limoenplanten, koffiebonen en heel veel orchideeen. Weerom een ongekende en fantastische ervaring!

Jullie lezen het, dit weekend was geweldig! De lat ligt na de tweede week al heel hoog wat de ervaringen en verwachtingen betreft!

Weetjes:
- vrijdagavond at ik Ceviche (rauwe garnalen) met alle gevolgen van dien
- ik wist niet dat je op zoveel verschillende manieren bananen kon eten :s

out of office

Morgenochtend om 6.30u (auw) vertrekken we op observatie. We zullen er donderdag 1 schooltje bezoeken en observarties doen in een klasje van 10 leerlingen. Vrijdag doen we 2 andere schooltjes aan met klasjes van 44 en 36 elfjarigen. We zullen daar overnachten in een appartementje van de universiteit samen met de collega van hier die ons vergezelt en onze chauffeur Fabricio. Ik ben heel benieuwd hoe het observeren zal gaan; wat ik vooral hoop is dat we voldoende Spaans zullen herkennen om te weten te komen wat de kinderen tegen elkaar zeggen. We krijgen in elk geval hulp van de plaatselijke leerkracht en onze gids die voor vertaler zal spelen.

Lore in de hangmat bij de llamas die ons steeds aardiger beginnen te vinden en bijgevolg steeds dichter en geinteresseerder naar ons loensen.

De komende vier dagen zullen er geen nieuwtjes te lezen zijn op deze blog; voldoende tijd voor jullie om andere dingen te lezen dus ;-)

ontsnapt

Geloof het of niet, maar we zijn gisteren voor het eerst kunnen ontsnappen naar het winkelcentrum! Dit is niet zo spectaculair zal je nu denken... Toch wel eigenlijk! Onze collega's waren namelijk niet zo happig ons alleen te laten gaan en terugkeren wegens veiligheidsoverwegingen. Maar zoals ik al aangaf, is het ons dus wel gelukt. Na het shoppen zijn we volgepakt met zakken van de supermarkt op de bus richting campus gesprongen en werden we 15min later keurig gedropt waar we dat wilden. En dit alles voor slechts $0.25! Geef toe, daarvoor je kan niet sukkelen. Niet overvallen, niet aangesproken, enkel raar bekeken (maar dat waren we al gewoon).

Donderdagochtend vertrekken we naar de provincie Manabi om er observaties te gaan doen in 3 schooltjes. We hebben onze oefeningen voorbereid en de nodige documenten vertaald naar het Spaans (bloed, zweet en tranen, mensen, maar dat zweet vooral van het schitterende weer :-). Voor zij die het totnutoe nog niet konden geloven, we werken hier dus ook wel. Tijdens het weekend zijn we uitgenodigd om in het huis van Javiers ouders te verblijven en allerlei tripjes te doen, waaronder (en nu komt het) walvissen beloeren in Puerto Lopez! Ik kijk er ongeloofelijk naar uit en hoop dat we er toch enkele zullen kunnen spotten. Begin september zou het uitgelezen moment zijn voor deze activiteit. Verder gaan we er ook naar de kust, kleine stadjes bezoeken en hopelijk veel zeevruchten eten! Ik begin alvast te watertanden.

O ja, het dier dat jullie gisteren zouden moeten gezien hebben op de ietwat onduidelijke foto - ik geef het toe - was een groene leguaan. Je vindt ze hier bij bosjes, maar ze zijn uiterst ongevaarlijk (zoals hier over de meeste dieren gezegd wordt...)

verdwaald op de campus

hola!

Gisteren besloten we op wandel te gaan op de campus, even een luchtje scheppen, dachten we... Yeah right! We hebben twee uur rondgedwaald tussen klaslokalen, resto's, parkings en heel veel wachters! De campus wordt dus blijkbaar vooral op zondag heel goed bewaakt! Goed om weten voor de ongeruste thuisblijvers, he mama? Onderweg - bij het meer - zagen we onverwachts de plaatselijke huisdieren over de grond kruipen en in de bomen hangen... Rara, wie ben ik?

We voerden gisteren ook voor het eerst een halfuur durende conversatie in het Spaans met onze housemate Roberto. Met behulp van een reiswoordenboekje en heel wat gebaren hebben we ons zo goed mogelijk verstaanbaar gemaakt. We zullen het nog leren denk ik!

Dit vogeltje kwamen we ook tegen en wordt door onze vogelkenner omschreven als een vrouwtje van de Tanagerfamilie.

Malecon y Las Penas

Gisteravond werden we onverwachts uitgenodigd om mee te gaan naar de Malecon. Dit is een recent aangelegde dijk waar het heerlijk vertoeven is, fare la passeggiata op z'n Zuid-Amerikaans dus. Het viel me gisteravond echt op dat de stad ieder uur van de dag leeft! Guayaquil is echt een grote stad met heel veel straten in een wirwar door elkaar, rijke buurten, verpauperde wijken, lichtjes en muziek overal. Er was gisteren zelfs een openluchtconcert bezig van een covergroep; op hier en daar een valse noot na, was het aangenaam om te horen en zo duurt de festivalzomer voor mij dus nog even voort :-)

We konden gisteravond ook even binnenglippen in een andere campus van ESPOL om er enkele reuzeschildpadden te bewonderen. De universiteit heeft de 'beestjes' aangkocht of gekregen (dat weet ik niet meer) en verzorgt ze op een gras- en speelpleintje. Als voorsmaakje voor Galapagos kon dit wel tellen!

Een laatste bezienswaardigheid was Las Penas. Dit is het oudste stadsgedeelte van Guayaquil, gelegen op een heuvel. We moesten ongeveer 500 trappen beklimmen om bij de vuurtoren te komen waar we als beloning een prachtig uitzicht kregen over Guayaquil! Lichtjes, vuurwerk, het vliegveld, bruggen,... Nice view! Onderweg ook ons eerste ijsje gekocht; hopelijk zijn we er al wat tegen bestand!

correctie

Na bericht van mijn persoonlijke vogel- en reptielendeskundige, moet ik toch even een correctie aanbrengen. Het reptieltje dat eergisteren bij ons op bezoek was, blijkt helemaal geen Salamanqueza te zijn, maar een - en ik citeer - tropische huisgecko te zijn. Geen wonder dus dat hij in onze woonst rondwandelde! B. en ik vonden al dat hij gekke pootjes had voor een salamanderachtige te zijn, maar als locals zeggen dat het geen gecko is,... Zo zie je maar he.
Met dank aan K.D.M. uit E-M, bijna A. ;-)

bowling

Gisteravond zijn we met de compagnie (vooral collega's en lieven) gaan bowlen; ladies night $2 per beurt. Onze bowlvaardigheden waren redelijk goed; we staken er niet bovenuit, maar hebben onze ploeg evenmin een nederlaag bezorgd. Bij de bende was ook een meisje die net als ons vorig jaar op stage kwam aan de ESPOL-universiteit. Ze leerde hier iemand kennen, werden hopeloos verliefd op elkaar en is deze maand dus op bezoek bij hem. Met haar hebben we wat kunnen praten over wat we hier zo allemaal kunnen doen (veel bezoekjes naar steden, o.a Cuenca, de bergen,... de bus nemen naar de mall leek haar wel veilig) en wat we zeker niet moeten doen (veel zeevruchten eten).
We krijgen eigenlijk wat tegenstrijdige berichten wat betreft de veiligheid. Sommigen raden ons ten zeerste af om de bus, taxi of elke vorm van openbaar vervoer te nemen, anderen zeggen dat die transportmiddelen wel ok zijn 'mits je de juiste mensen kent'. Hmmm... Eigenlijk zijn we er dus nog niet uit hoe we onze boodschappen zullen doen en wat we dit weekend gaan uitspoken.
De broer van onze stagebegeleidster heeft een eigen reisbureau en via hem zouden we dus graag enkele uitstappen plannen. Favoriet nummer 1 blijft uiteraard de Galapagos eilanden, maar aangezien dit een drukbezochte plek is, zullen we goed en snel moeten uitzoeken of en wanneer we dit het beste kunnen doen.

Deze knappe jongens vonden we vanmorgen in onze voortuin. When you don't bother them, they won't bother you denken we dan maar. Soms staan ze achter een omheining, soms dwalen ze ontsnapt rond op de campus. Zolang ze niet spuwen en we hen naar believen mogen fotograferen (gekke toeristen), kunnen we het best met elkaar vinden!

deadline 1

Gisteren kregen we onze eerste deadline: tegen vrijdag moet ons eerste opdrachtje binnen. Joepie! Als nu de airco nog zou uitvallen, was het perfect.

Gisteren kregen we een ongenode gast op bezoek, Haggy. Ongevaarlijk, zo bleek, maar we waren toch niet echt op ons gemak. Dat ken je je wel voorstellen, 2 Westerse studentes die niets gewoon zijn oog in oog met een salamandertje van 10cm. Wat een giller als je het achteraf bedenkt.

De wind blijft waaien alsof ons huis elk ogenblik kan wegvliegen. Geen zorgen, dat is nog nooit gebeurd en ver zullen we in elk geval niet vliegen denk ik.

uitzicht vanop de heuvel

De campus lagoon. De studenten die onderzoek doen naar waterdieren nemen er af en toe een duikje in.

Uitzicht vanuit de tuin op de tegenoverliggende heuvels.

Ze hebben hier verschillende bomen waarvan ik de naam zeker eens ga opzoeken, deze bijvoorbeeld.

Koken met Lore (salade met tomaat, tonijn en rode ui; yummie al zeg ik het zelf)

er kan ook gewerkt worden

Dit is het gebouw waarin we ons bureautje hebben van buitenaf gezien.
Je ziet, er kan ook gewerkt worden he! Let vooral op de constructie van toiletpapier, een flesje water en een woordenboekje Spaans om de webcam op goede hoogte te krijgen...
Dit is de beruchte airco die ervoor zorgt dat we het ijskoud hebben in ons bureau. Onze nagels en lippen slaan soms zelfs al blauw uit!